नररत्नांची खाण मराठी
सदैव उन्नत मान मराठी
अजिंक्य आहे आणि राहील
भारतभूची 'जान' मराठी
पक्ष्यांची ही साद मराठी
कडे कपारी, नाद मराठी
'हर हर हर' डरकाळी फुटते
विजयाचा अस्वाद मराठी
लाजलाजिरी रात मराठी
महाराष्ट्राची बात मराठी
गवतांनाही भाले फुटती
त्या हिरव्या कोंबात मराठी
या मातीचा श्वास मराठी
या दर्याचा न्यास मराठी
या व्योमाच्या अणुरेणूतून
वसते अमुची खास मराठी
या दुर्गांची माळ मराठी
कधी न तुटते नाळ मराठी
वरून कणखर, आतून हळवे
हृदयामधले बाळ मराठी
धरतीच्या उदरात मराठी
कधी न सोडी साथ मराठी
या देशातून प्रेम वाहते
या देशाची जात मराठी
कवी:उमेश कोठीकर
ही कविता वाचून मला सुचलेली चाल ऐका.
शनिवार, १२ फेब्रुवारी, २०११
गुरुवार, १० फेब्रुवारी, २०११
हॉं मै शायद नही थी....
हाँ मैं शायद नहीं थी उन कतारों में
आप की महफिल जहॉं सजी थी प्यारो में
रात मुझे हसीं सपने दिखा गयी
वैसे सुबह भरी हुवी थी तकरारो में
कहो तो जान दे दू साबित करने प्यार अपना
पर फिर तुम क्या पाओगे मुझे मजारों में
आँख में आंसू, हंसी लबो पे
अभिनय सीख लिया है अनेक किरदारों में
क्या कभी कोई मुझको याद करे?
क्या हुं मै कही किसी के विचारों में
कवयित्री: प्रिती कोलेकर
प्रितीची ही कविता वाचून मला अशी चाल स्फुरली.
अजून दुसरी एक चाल ऐका.
आप की महफिल जहॉं सजी थी प्यारो में
रात मुझे हसीं सपने दिखा गयी
वैसे सुबह भरी हुवी थी तकरारो में
कहो तो जान दे दू साबित करने प्यार अपना
पर फिर तुम क्या पाओगे मुझे मजारों में
आँख में आंसू, हंसी लबो पे
अभिनय सीख लिया है अनेक किरदारों में
क्या कभी कोई मुझको याद करे?
क्या हुं मै कही किसी के विचारों में
कवयित्री: प्रिती कोलेकर
प्रितीची ही कविता वाचून मला अशी चाल स्फुरली.
अजून दुसरी एक चाल ऐका.
रविवार, ६ फेब्रुवारी, २०११
सारे संपले!
ती म्हणाली काल जेव्हा, "चालले",
खोल या हृदयात उठली वादळे
"येत नाही, तोच घाई जायची
रीत कसली ही तुझी समजायची?"
"सोड ना रे, वाट अंधारायची!"
का तुला माझी असोशी ना कळे?
खोल या हृदयात उठली वादळे
"रंगते मन आजही भासामध्ये
श्वास माळू दे जरा श्वासामध्ये"
"अर्थ आहे या खुळ्या ध्यासामध्ये?"
जाणतो, आशा तरी ना मावळे!
खोल या हृदयात उठली वादळे
"हात हाती राहु दे, सोडू नको,
हास्य या ओठांतले मोडू नको!"
"जीवनाची वेस ओलांडू नको!
थांब ना, अडती तुझीही पावले!"
खोल या हृदयात उठली वादळे
"तो उभा दारी, कसे थांबायचे?
तो जिथे नेईल तेथे जायचे
तू मला स्मरणात सांभाळायचे!"
एवढे बोलून सारे संपले!
खोल या हृदयात उठली वादळे
कवयित्री: क्रान्ति
क्रांतिची ही जीवघेणी कविता वाचून माझ्या पूर्वस्मृती जाग्या झाल्या आणि नकळतपणे मी असा वाहवत गेलो.
खोल या हृदयात उठली वादळे
"येत नाही, तोच घाई जायची
रीत कसली ही तुझी समजायची?"
"सोड ना रे, वाट अंधारायची!"
का तुला माझी असोशी ना कळे?
खोल या हृदयात उठली वादळे
"रंगते मन आजही भासामध्ये
श्वास माळू दे जरा श्वासामध्ये"
"अर्थ आहे या खुळ्या ध्यासामध्ये?"
जाणतो, आशा तरी ना मावळे!
खोल या हृदयात उठली वादळे
"हात हाती राहु दे, सोडू नको,
हास्य या ओठांतले मोडू नको!"
"जीवनाची वेस ओलांडू नको!
थांब ना, अडती तुझीही पावले!"
खोल या हृदयात उठली वादळे
"तो उभा दारी, कसे थांबायचे?
तो जिथे नेईल तेथे जायचे
तू मला स्मरणात सांभाळायचे!"
एवढे बोलून सारे संपले!
खोल या हृदयात उठली वादळे
कवयित्री: क्रान्ति
क्रांतिची ही जीवघेणी कविता वाचून माझ्या पूर्वस्मृती जाग्या झाल्या आणि नकळतपणे मी असा वाहवत गेलो.
गुरुवार, ३ फेब्रुवारी, २०११
चित्रकविता!
सुरेश पेठेसाहेब अतिशय सुंदर सुंदर चित्र रोज काढत असतात आणि ती तुम्हा आम्हाला पाहायलाही मिळतात. त्यांनी आपल्या चित्रांचा संग्रह फेसबुकवर चढवलेला आहे. इथे नमुन्यासाठी एक चित्र जोडलंय..बाकीची चित्र आपण ह्या दुव्यावर पाहू शकता.
ह्या चित्रसंग्रहासाठी त्यांनी एक चारोळी लिहिलेय..तिला जी चाल सुचली ती आपल्याला खाली ऐकता येईल.
ह्या चित्रसंग्रहासाठी त्यांनी एक चारोळी लिहिलेय..तिला जी चाल सुचली ती आपल्याला खाली ऐकता येईल.
मंगळवार, १ फेब्रुवारी, २०११
याची सदस्यत्व घ्या:
पोस्ट (Atom)