उमेश कोठीकरची ही अजून एक प्रणयी रचना वाचून चाल सुचली ती ऐका.(चाल क्रमांक १०२)
भिजून यावा गंधित वारा, लाजत यावी रात्र जराशी
तुझ्या मनातील गूज कळावे, मला धरावे असे उराशी
तुझ्यातले माझ्यात मिळावे, फक्त श्वास श्वासांचे यावे
ओठांच्या या मिठीत न कळे, काय बोलले कोण कुणाशी?
डोळ्यांमधले शब्द कळावे, लज्जेचे हे बंध गळावे
स्पर्शाआधी उमलून यावी, गर्द गुलाबी लाज जराशी
अंतर व्याकुळ मिटून जावे,एक होऊनि चिंब भिजावे
असे काहीसे मिसळून जावे,मी तुझ्यात अन तू माझ्याशी
मिटून डोळे, सुखात न्हावे, तनामनातून तूच भिनावे
नकोस आता थांबू सखया, फुटून गेला बांध मघाशी
तृप्त पहाटे तुला बघावे, 'नकोस जाऊ' म्हणत रूसावे
आठवणींचे चुंबन गहिरे, जातांना तू ठेव उशाशी
कवी: उमेश कोठीकर
चाल इथे ऐका
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा