सुरुचि नाईकची ही भावविभोर कविता वाचून सुचलेली चाल ऐका.
आठवते मग उगाच काही
ध्यानी मनी ही नसताना
नदी तीरावर भणभण वारा
उगाच हळवा होताना...
स्मरते मग ती ओली माती
बोटांमधून सुटणारी
आणि कुठेशी खिळून राहते
पदराने हळू टिपताना
आठवते मग उगाच काही
ध्यानी मनी ही नसताना
नुरते मग मज भान कशाचे
नदीतीराच्या त्या खडकावर
जिथून पाहिले लहरींमधले
बिंब तुझे विरघळताना
आठवते मग उगाच काही
ध्यानी मनी ही नसताना
कवयित्री: सुरूचि नाईक
चाल इथे ऐका.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा