उमेश कोठीकरच्या ह्या कवितेतला पाऊस पाहून मलाही बरसावंसं वाटलं. ;)
ह्या कवितेला सुचलेली चाल ऐकून सांगा ,कितपत आवडली ते.
भेगाळ या धरेच्या, शिरतो तनात पाऊस
मृदगंध भिनवितो, हसतो फुलांत पाऊस
हिरवाच ढंग सगळा, हिरवी वसुंधरा ही
हिरवेच कोंब येती, हिरव्या दिशांत पाऊस
का आस ही फिटेना, का चिंब मी भिजेना?
ही भूक जागवितो, कसली तनात पाऊस?
हा मोर का विभोर, अतृप्त का चकोर?
हे थेंब आठवांचे, स्त्रवतो मनात पाऊस
भिजवून यौवनाला, कटी चिंब हा अकार
जणू थाप ही मृदंगी, देतो दिलात पाऊस
बरसून रेशमी हा, सुख गार गार देतो
मनशिंपलीत माझ्या, शिरतो क्षणात पाऊस
हे अर्घ्य सागराचे, वरदान हे प्रभुचे
हा साद नित्य देतो, वसतो नसांत पाऊस
कवी: उमेश कोठीकर
चाल इथे ऐका.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा